Museo do Diñeiro de Feodosia
| Museo do Diñeiro de Feodosia –Феодосійський музей грошей– –Феодосийский музей денег– | |
|---|---|
 Entrada ao edificio do Museo do Diñeiro de Feodosia | |
| Coordenadas | 45°01′49.68″N 35°22′48.12″L / 45.0304667, -35.3800333 |
| País | En disputa: Ucraína (de iure). Rusia (de facto). |
| Cidade |  Feodosia |
| Director | Oleksandr Oleschuk. |
| Inauguración | 15 de xullo de 2003 |
| Na rede | |
| https://moneymuseum.cash | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
O Museo do Diñeiro de Feodosia (en ucraíno: Феодосійський музей грошей; en ruso: Феодосийский музей денег) é un museo numismático establecido en Feodosia, Crimea, en 2003.
As súas actividades están dirixidas ao estudo e á difusión do coñecemento da cuñaxe de moeda e da impresión de papel moeda ao longo da historia de Feodosia.
Historia
[editar | editar a fonte]Antecedentes
[editar | editar a fonte]O Museo do Diñeiro de Feodosia ten os seus atntecedentes no labor desenvolvido polo numismático G. Galera, alcalde da cidade e primeiro director (1811-1830) do Museo de Antigüidades de Feodosia, fundado en 1810. A primeira adquisición dese museo consistiu nun lote de máis dun cento de moedas romanas de cobre ao comerciante local Jivardzhi. Posteriormente, en 1818 o gran duque Nicolás agasallou o museo cunha moeda de ouro de Lisímaco e unha moeda de prata de Filipo III de Macedonia.[1]
Unha segunda etapa da incipiente colección está vinculada ao labor do numismático O. F. Retovsky (1849-1925), un coleccionista que dirixiu o Museo de Antigüidades durante 22 anos. Neste período, Feodosia converteuse nun dos principais centros numismáticos do Imperio Ruso. En 1908, a colección numismática do museo abranguía 12 moedas de ouro, 1.004 de prata e 1.042 de cobre.[1]
A partir da Revolución de 1917, o museo careceu de persoal con preparación numismática que puidese manter en condicións a colección e organizar exposicións dedicadas á historia da circulación monetaria en Feodosia. A segunda guerra mundial causou danos irreparables nas coleccións do museo, e no período de posguerra recuperáronse algúns dos fondos que foran requisados polos ocupantes, entre eles parte da colección numismática.[1]
O Museo do Diñeiro
[editar | editar a fonte]
Continuando esta tradición, o coleccionista local Oleshuk Alexander Romanovich fundou o Museo do Diñeiro de Feodosia o 15 de xullo de 2003, como primeiro museo numismático de Ucraína. A cerimonia de inauguración tivo lugar o 22 de agosto dese mesmo ano. Unha das principais tarefas desta nova etapa foi a reposición das pezas perdidas nas épocas tsarista e soviética e a adquisición doutras de épocas non representadas na colección. O propio emblema do museo responde a esta visión da representatividade que caracteriza o museo; dentro dun rombo e sobre un billete do Goberno rexional de Crimea co contorno Gubernia de Tavria, dispóñense moedas de diversas épocas, xunto cunha lupa como símbolo da investigación e o estudo.[1]
O 31 de xullo de 2005 inaugurouse a coñecida como “sala segura” no museo, na que se expoñen moedas e billetes producidos en Feodosia desde a Antigüidade ata a Idade Contemporánea. Amósanse, entre outras, moedas procedentes da ceca de Feodosia na Antigüidade e da ceca xenovesa que operaba nesta cidade durante a Idade Media. Ademais, tamén os tártaros cuñaron moeda en Crimea e o derradeiro khan de Crimea, Shagin-Girey, estableceu unha casa de moeda propia nos arredores de Feodosia. Logo da anexión de Crimea ao Imperio Ruso, esta ceca dedicouse á produción de moeda rusa.[1]
Ademais da colección de moedas e billetes, cómpre salientar tamén unha mostra sobre a historia da banca en Feodosia.[1]
A colección
[editar | editar a fonte]Os fondos do Museo do Diñeiro de Feodosia abranguen máis de 30.000 moedas desde o século VII a. de C. ata os nosos días, entre as que se atopan as procedentes do tesouro de Feodosia, correspondentes ao khanato de Crimea, de mediados do século XVI. Hai tamén arredor de 1.000 exemplares de papel moeda.
A parte correspondente á moeda antiga de Feodosia é a máis completa do mundo. Na época medieval salienta a representación das moedas do Reino de Bósforo, con exemplares únicos e outros só presentes nas coleccións do Ermitage, en San Petersburgo, ou do Departamento de Moedas e Medallas do Museo Británico, en Londres.
A colección divídese tematicamente en sete seccións:[1]
- 1ª sección. Diñeiro cuñado ou impreso en Feodosia desde a Antigüidade ata principios do século XXI: moedas emitidas pola antiga cidade-estado de Feodosia nos séculos V-IV a. de C.; moedas da Horda de Ouro dos séculos XIV-XV d. de C.; moedas do período xenovés-tártaro (1396-1475); moedas da suzeranía de Turquía; moedas do Khan Shalin-Gerai, da época de dependencia de Rusia, a finais do século XVIII; fichas comerciais privadas do século XIX; emisións de papel moeda da guerra de independencia (1918-1920)... Esta sección acaba cos bonos privados emitidos en Feodosia a finais do século XX e principios do XXI.[1]
- 2ª sección. Colección de moedas do Reino do Bósforo desde o momento da conquista de Feodosia (século IV a. de C.) ata o seu colapso polas invasións bárbaras. Por outra banda, unha representación do diñeiro que circulou no conxunto de Crimea en distintos períodos, antes da súa anexión por Rusia.[1]
- 3ª seción. Diñeiro emitido noutros estados e que tivo circulación no territorio da actual Ucraína.[1]
- 4ª sección. Diñeiro de Ucraína durante o Rus de Kíiv (fins do século IX a século XIII) ata a actualidade: moedas do Principado de Tmutarakañ (séculos X-XII); moedas da República Popular Ucraína (1918-1920); moedas do Reichskommissariat de Ucraína (1942); billetes e moedas en circulación e conmemorativos da Ucraína contemporánea.[1]
- 5ª sección. Moedas contemporáneas de máis de 200 países do mundo.[1]
- 6ª sección. Exposición da historia do diñeiro desde as súas orixes ata o actual diñeiro electrónico. Amósanse tamén curiosidades como falsificacións, moedas de estados ficticios, moedas de porcelana, as moedas máis pequenas e máis grandes, xoias feitas con moedas...[1]
- 7ª sección.Biblioteca especializada en numismática.[2] Gabinetes de restauración e de investigación. Arquivo do museo.[1]
Notas
[editar | editar a fonte]Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Museo do Diñeiro de Feodosia  |